Wat is blaaskanker?
Blaaskanker is een abnormale groei van cellen in de blaas, waardoor de blaas uitzet. Blaaskanker is een van de meest voorkomende vormen van kanker en treft vooral mensen ouder dan 50 jaar. Mensen met een hoog risico zijn degenen die gedurende lange tijd zijn blootgesteld aan chemotherapie, dieseluitlaatgassen en andere chemicaliën. Kanker van de urineblaas ontstaat wanneer de cellen waaruit de urineblaas bestaat op een ongecontroleerde manier beginnen te groeien. Naarmate er zich meer kankercellen ontwikkelen, hebben ze het potentieel om een tumor te vormen, die zich vervolgens na verloop van tijd naar andere delen van het lichaam kan verspreiden.
Blaaskanker is een van de verschillende soorten kanker die voortkomen uit de weefsels van de urineblaas. Het is een ziekte waarbij cellen abnormaal groeien en zich naar andere delen van het lichaam kunnen verspreiden. Symptomen zijn onder meer bloed in de urine, pijn bij het plassen en lage rugpijn.
Het holle orgaan waaruit de blaas bestaat, bevindt zich in het onderbekken. Het heeft buigzame, gespierde wanden die zich kunnen uitrekken om urine vast te houden en vervolgens kunnen samenknijpen om deze uit het lichaam te verdrijven. Dit orgaan bevindt zich in de urinewegen. Urineopslag is de primaire functie van de blaas. Urine is een vloeibaar afvalproduct dat door beide nieren wordt geproduceerd en vervolgens naar de blaas wordt getransporteerd door middel van twee buizen die bekend staan als urineleiders. Bij het plassen zijn de spieren in de blaas samengetrokken, wat resulteert in de doorgang van urine uit de blaas door een buis die bekend staat als de urethra.
Symptomen van blaaskanker
Symptomen van blaaskanker kunnen vroegtijdig worden opgemerkt. Als het om blaaskanker gaat, is het belangrijk dat men de symptomen in een vroeg stadium kent om ernstige problemen te voorkomen. Dus de vraag is, Hoe weet je of je blaaskanker hebt? De symptomen van blaaskanker kunnen worden aangezien voor minder ernstige aandoeningen, dus het is essentieel om ze door een professional te laten controleren. Blaaskanker veroorzaakt in een vroeg stadium mogelijk geen tekenen of symptomen, omdat de blaas meestal leeg is als iemand naar het toilet gaat. Hier zijn een paar veelvoorkomende symptomen die u moet kennen:
- Er zijn bloed of bloedstolsels in de urine aanwezig
- Tijdens het urineren kunt u pijn of een branderig gevoel ervaren
- Frequent urineren
- Een sterke drang hebben om gedurende de nacht meerdere keren te plassen
- Het gevoel hebben dat u moet plassen, maar dit niet daadwerkelijk kunt doen
- Pijn in de onderrug, maar slechts aan één kant van het lichaam
De aanwezigheid van bloed in de urine wordt ook wel hematurie genoemd. Het is de allerbelangrijkste factor bij het bepalen of iemand blaaskanker heeft of niet. Grove hematurie is een aandoening waarbij er voldoende bloed in de urine zit zodat de patiënt het visueel kan detecteren. Het is ook mogelijk dat de urine sporen van bloed bevat die niet met het blote oog kunnen worden waargenomen. Deze aandoening, die alleen kan worden opgespoord via een urinetest, wordt ‘microscopische hematurie’ genoemd.
Het is mogelijk dat kanker zich al naar een ander deel van het lichaam heeft verspreid wanneer de eerste symptomen van blaaskanker zich manifesteren. In deze situatie wordt de manifestatie van symptomen bepaald door het stadium en de locatie van kanker. Kanker die zich tot op het bot heeft verspreid, kan botpijn of een breuk veroorzaken. Kanker die zich naar de longen heeft verspreid, kan hoesten of kortademigheid veroorzaken. Kanker die zich naar de lever heeft verspreid, kan buikpijn of geelzucht (gele verkleuring van de huid en het oogwit) veroorzaken. Pijn in de rug of het bekken, verlies van eetlust zonder duidelijke reden en een algemene afname van de lichaamsmassa kunnen ook in verband worden gebracht met gevorderde blaaskanker.
Waarschuwingssignalen van blaaskanker
Als u zich bewust bent van de waarschuwingssignalen en symptomen, kunt u mogelijk sneller een diagnose krijgen, wat uw prognose zou kunnen verbeteren. De volgende zijn vijf waarschuwingssignalen van blaaskanker om in de gaten te houden:
1. Aanwezigheid van urine in het bloed (hematurie)
Dit is het meest voorkomende vroege symptoom van blaaskanker en is doorgaans het eerste teken dat iemand merkt dat hij/zij mogelijk blaaskanker heeft. Het is doorgaans pijnloos en er kunnen enkele weken of zelfs maanden tussen de episodes verstrijken, dus het is voor vrouwen gemakkelijk om het te negeren als het zich voordoet. Het feit dat veel vrouwen dit symptoom toeschrijven aan de menstruatie of de menopauze, zorgt ervoor dat velen het negeren.
2. Geconfronteerd worden met UTI-achtige symptomen
Overleg met een uroloog die gespecialiseerd is in UTI-achtige symptomen is uw beste optie als u niet zeker weet of er al dan niet een probleem is. Vanwege het feit dat veel van de symptomen van beide aandoeningen vergelijkbaar zijn, is het mogelijk blaaskanker te verwarren met een urineweginfectie (UTI). Patiënten kunnen last krijgen van urine-incontinentie, pijn tijdens het plassen, een verhoogde frequentie en urgentie van het plassen, en een algemene toename van de frequentie van urineren. Praat met uw huisarts als u urinewegproblemen heeft, zoals vaak moeten plassen, het gevoel dat u moet plassen maar dat niet kunt, moeite heeft met het legen van uw blaas, of als antibiotica de symptomen niet lijken te verlichten. uw urineweginfectie (UTI).
3. Pijn hebben die niet kan worden verklaard
Pijn is een veel voorkomend symptoom van blaaskanker die in een later stadium is vergevorderd. Pijn kan gevoeld worden in het flankgebied, in de buik of in het bekken. Patiënten die lijden aan kanker die zich naar hun botten heeft verspreid, kunnen ook pijn in hun botten ervaren. Vertel het uw arts als u pijn ervaart in die gebieden; dit is vooral belangrijk als u ook spotting of andere symptomen van een urineweginfectie heeft opgemerkt.
4. Verminderde honger
Verlies van eetlust is een symptoom van veel verschillende soorten kanker, en blaaskanker is daarop geen uitzondering. U kunt gewichtsverlies ervaren, evenals gevoelens van uitputting en zwakte als de kanker is gegroeid of verspreid. Postmenopauzale bloedingen in de baarmoeder. Er zijn natuurlijk nog tal van andere dingen die uw eetlust kunnen verstoren, dus u moet niet automatisch van het ergste uitgaan; Als de klachten aanhouden, moet u er echter met uw arts over praten.
5. Postmenopauzale bloeding in de baarmoeder
Als u na de menopauze bloed of spotting opmerkt, moet u dit laten onderzoeken, omdat dit een teken kan zijn van blaaskanker of een ander onderliggend probleem. De belangrijkste vraag hier is, waar wordt blaaspijn gevoeld? Het kan in de baarmoeder en de onderbuik worden gevoeld. Zoals we allemaal weten, kan het feit dat bloed in de urine aanwezig is gemakkelijk over het hoofd worden gezien. Daarom is het raadzaam om voor de zekerheid uw uroloog te bezoeken.
Wie loopt risico op blaaskanker?
Als het om blaaskanker gaat, is roken veruit de belangrijkste risicofactor waarmee rekening moet worden gehouden. De National Institutes of Health meldt dat ongeveer 50% van de vrouwelijke patiënten bij wie blaaskanker is vastgesteld, rokers zijn. Als u een roker bent en een van de hierboven genoemde symptomen opmerkt, moet u zo snel mogelijk een afspraak maken met uw arts. Het risico op het ontwikkelen van deze aandoeningen is aanzienlijk groter bij mensen die roken.
Blootstelling aan straling in het verleden is de tweede meest voorkomende risicofactor (bijvoorbeeld als behandeling voor baarmoederhalskanker, prostaatkanker of rectumkanker).
Bovendien is het gebruik van sommige geneesmiddelen voor chemotherapie, zoals cyclofosfamide, in verband gebracht met een verhoogd risico op blaaskanker.
Het hebben van blaaskanker in het verleden is een extra belangrijke risicofactor. Het recidiefpercentage van blaaskanker, dat varieert van 50 tot 80%, is een van de hoogste percentages bij welk type kanker dan ook. Als bij u eerder de diagnose blaaskanker is gesteld, is het van cruciaal belang dat u regelmatig controles uitvoert bij uw huisarts en waakzaam blijft voor eventuele symptomen van de ziekte. Bij twijfel: laat het nakijken.
Leeftijd is nog een andere belangrijke overweging. In de meeste gevallen wordt de diagnose gesteld wanneer een vrouw 73 jaar oud is. Elke vrouw ouder dan 55 jaar die zich zorgen maakt over haar gezondheid, moet bijzondere aandacht besteden aan de waarschuwingssignalen.
Blootstelling aan het milieu is een factor die bijdraagt aan de ontwikkeling van blaaskanker. Degenen die met chemicaliën werken, zoals aromatische aminen, verbindingen die worden gebruikt bij de productie van kleurstoffen, brengen zichzelf in gevaar. Uitgebreid contact met rubber, leer, bepaald textiel, verf en kappersbenodigdheden, wat vaak in verband wordt gebracht met blootstelling op het werk, lijkt ook het risico op het ontwikkelen van de aandoening te vergroten.
De infectie wordt veroorzaakt door de bloedzuigende parasiet Schistosoma haematobium, die vooral voorkomt in onderontwikkelde landen en het Midden-Oosten. (De Verenigde Staten hebben geen exemplaren van deze bacterie.)
Mensen die regelmatig infecties van de blaas, blaasstenen of andere ziekten van de urinewegen hebben of die een chronische behoefte hebben aan een katheter in de blaas, lopen mogelijk een groter risico op het ontwikkelen van plaveiselcelcarcinoom. Dit type kanker kan zich ook ontwikkelen bij mensen die chronisch een katheter in de blaas nodig hebben. Patiënten die in het verleden blaaskanker hebben gehad, hebben een verhoogde kans op het ontwikkelen van een nieuwe blaastumor of op het terugkeren van een bestaande blaastumor.
Oorzaken van blaaskanker
Na het lezen van de bovengenoemde onderwerpen is er één vraag die bij u opkomt: Hoe krijg je blaaskanker? Wanneer cellen in de blaas veranderingen (mutaties) in hun DNA ondergaan, is dit de eerste stap in het ontstaan van blaaskanker. Het DNA van een cel bevat instructies die de cellen vertellen wat ze moeten doen. Door de veranderingen krijgt de cel de opdracht zich snel te vermenigvuldigen en in leven te blijven, ook al zouden gezonde cellen normaal gesproken afsterven. Een tumor wordt gevormd door abnormale cellen, die het potentieel hebben om normaal lichaamsweefsel te infiltreren en te vernietigen. Na verloop van tijd kunnen de abnormale cellen zich van elkaar scheiden en zich door het lichaam beginnen te verspreiden (metastaseren).
Soorten blaaskanker
Blaaskanker bestaat in verschillende soorten. Laten we ze allemaal afzonderlijk bekijken:
1. Urotheliaal carcinoom
De vorm van blaaskanker die bekend staat als urotheelcarcinoom, ook wel Transitional Cell Carcinoma (TCC) genoemd, is veruit de meest voorkomende vorm van blaaskanker. Als u de diagnose blaaskanker krijgt, is het type kanker dat u heeft vrijwel zeker urotheelcarcinoom. Deze kankers beginnen in de urotheelcellen die de binnenkant van de blaas bekleden.
Naast het bekleden van de urethra en urineleiders, het nierbekken, het deel van de nier dat in verbinding staat met de urineleider, bekleden urotheelcellen ook de andere delen van de urinewegen, inclusief de urineleiders en de urethra. Omdat mensen met blaaskanker ook op deze andere plekken tumoren kunnen hebben, moet de gehele urinewegen onderzocht worden op de aanwezigheid van tumoren.
2. Plaveiselcelcarcinoom
Plaveiselcelcarcinomen zijn verantwoordelijk voor slechts ongeveer 1 à 2% van de gevallen van blaaskanker die wereldwijd bij mensen worden vastgesteld. Wanneer ze door een microscoop worden bekeken, zien de cellen er ongeveer hetzelfde uit als de vetcellen die zich op het huidoppervlak bevinden. De overgrote meerderheid van plaveiselcelcarcinomen van de blaas zijn agressieve vormen van de ziekte.
3. adenocarcinoom
Adenocarcinomen vormen slechts ongeveer 1% van alle gevallen van blaaskanker. Deze kankercellen hebben nogal wat kenmerken gemeen met de kliervormende cellen die voorkomen bij darmkanker. De overgrote meerderheid van blaasadenocarcinomen zijn agressieve vormen van de ziekte.
4. Kleincellig carcinoom
Een klein percentage van de blaaskankers, minder dan 1%, zijn kleincellige carcinomen. Ze vinden hun oorsprong in cellen die op zenuwen lijken en staan bekend als neuro-endocriene cellen. Chemotherapie, vergelijkbaar met die welke wordt gebruikt voor de behandeling van kleincellig longcarcinoom, is doorgaans vereist voor de behandeling van deze vormen van kanker vanwege hun snelle groeisnelheid.
5. Sarcomen
Sarcomen beginnen in de spiercellen van de blaas, maar zijn uiterst zeldzaam. Sarcomen kunnen fataal zijn. Een vorm van kanker die zich voor het eerst manifesteert in het bot of in de zachte weefsels van het lichaam, zoals kraakbeen, vet, spieren, bloedvaten, vezelig weefsel of enig ander bind- of ondersteunend weefsel. De plaatsen waar kanker zich aanvankelijk ontwikkelt, geven aanleiding tot de verschillende subtypes van sarcoom. Zo ontstaat osteosarcoom in het bot, liposarcoom in het vet en rhabdomyosarcoom in de spier. Het behandelplan en de vooruitzichten worden beide bepaald door het type en het stadium van de kanker. Sarcoom kan mensen van elke leeftijd treffen, inclusief kinderen.
De behandeling voor deze minder vaak voorkomende vormen van blaaskanker (anders dan sarcoom) lijkt sterk op de behandeling voor TCC's, vooral voor tumoren in een vroeg stadium; Als chemotherapie echter nodig is, kunnen verschillende medicijnen worden gebruikt.
Heeft blaaskanker stadia?
Denk je wat zijn de stadia van blaaskanker? Hier is het antwoord: uw arts kan een stadiëringssysteem voor blaaskanker gebruiken dat varieert van stadium 0 tot stadium 4 om te bepalen hoe ver de kanker zich heeft verspreid en u een beoordeling per stadium te geven. Voor de verschillende stadia van blaaskanker gelden de volgende omschrijvingen:
- Kanker die zich nog niet buiten de binnenkant van de blaas heeft verspreid, wordt beschouwd als stadium 0. In het beginstadium worden afwijkende cellen ontdekt in het weefsel dat de binnenkant van de blaas bekleedt. Deze abnormale cellen kunnen zich ontwikkelen tot kanker, die zich vervolgens kan verspreiden naar het nabijgelegen normale weefsel. De volgende soorten tumoren worden volgens het American Joint Committee on Cancer Staging System geclassificeerd in de fasen 0a en 0is:
- Niet-invasief papillair carcinoom, ook bekend als stadium 0a, kan zich voordoen als wat erbij hoort: dunne gezwellen die uit de bekleding van de blaas komen. Deze gezwellen kunnen kankerachtig zijn.
- Een carcinoom in situ, ook bekend als stadium 0is, is een goedaardige tumor die zich vormt op het weefsel dat de binnenkant van de blaas bekleedt. Deze tumor is plat.
- Kanker van de blaas die is geëvolueerd naar stadium 1 is verder gegaan dan de laag die de blaas bekleedt, maar heeft de spierlaag die de blaas bekleedt nog niet bereikt.
- De blaaskanker is geëvolueerd naar stadium 2 en heeft zich verspreid naar de spierlaag die zich in de blaas bevindt.
- Kanker van de blaas heeft zich uitgezaaid naar de weefsels rondom de blaas als deze is overgegaan naar stadium 3. Het derde stadium is verder onderverdeeld in stadia IIIA en IIIB. In stadium IIIA baant de kanker zich een weg van de blaas naar andere vetlagen die de blaas omringen en kan zich hebben verspreid naar de voortplantingsorganen (zaadblaasjes, baarmoeder, prostaat of vagina), maar de kanker is niet uitgezaaid naar de lymfeklieren, of kanker heeft zich vanuit de blaas verspreid naar een lymfeklier in het bekken die zich niet in de buurt van de bekkenslagaders bevindt. Stadium IIIB is wanneer kanker zich heeft verspreid van de blaas naar de vetlaag rond de blaas en mogelijk is uitgezaaid naar de voortplantingsorganen (grote slagaders in het bekken).
- Kanker is vanuit de blaas gemigreerd naar één lymfeklier die in het bekken aanwezig is en zich niet in de buurt van de slagaders van het bekkenbeen bevindt, of heeft zich uitgezaaid naar ten minste één lymfeklier die zich in de buurt van de slagaders van het bekkenbeen bevindt wanneer deze het bekende stadium heeft bereikt. als IIIB.
- Wanneer blaaskanker is geëvolueerd naar stadium 4, heeft de ziekte zich buiten de blaas naar andere delen van het lichaam verspreid. De vierde fase wordt vervolgens opgesplitst in fasen IVA en IVB.
- Kanker is in stadium IVA gemigreerd van de blaas naar de wand van de buik of het bekken; als alternatief heeft de kanker zich in dit stadium uitgezaaid naar de lymfeklieren die zich boven de bekkenslagaders bevinden (grote slagaders in het bekken).
- Kanker heeft zich ontwikkeld naar andere delen van het lichaam, zoals de longen, het bot of de lever, tegen de tijd dat stadium IVB wordt bereikt.
Na de behandeling komt blaaskanker af en toe terug bij patiënten. Dit wordt een herhaling genoemd. Er bestaat een mogelijkheid dat de kanker terugkeert, hetzij in de blaas, hetzij in een ander deel van het lichaam.
Het begin en de progressie van blaaskanker
Er zijn verschillende lagen waaruit de wand van de blaas bestaat. Elke laag bestaat uit verschillende typen cellen:
Het urotheel, ook bekend als het overgangsepitheel, is de laag van de blaas die wordt beschouwd als de oorsprong van de overgrote meerderheid van blaasmaligniteiten. Wanneer kanker zich naar extra lagen van de blaaswand of zelfs daar doorheen verspreidt, bevindt de kanker zich in een hoger stadium, is hij verder in zijn ontwikkeling en kan hij moeilijker te behandelen zijn.
In de loop van de tijd kan kanker zich vanuit de blaas verspreiden naar omliggende organen en skeletsystemen. Het is mogelijk dat de ziekte zich verspreidt naar de lymfeklieren in het gebied, maar ook naar andere delen van het lichaam. (Wanneer blaaskanker zich verspreidt, gaat het meestal naar lymfeklieren die zich verder weg bevinden, evenals naar de botten, longen of lever.)
Invasieve versus niet-invasieve blaaskanker
Blaaskankers worden vaak als volgt geclassificeerd op basis van hoe ver ze zich in de blaaswand hebben verspreid:
Invasieve blaaskanker
Kankers die invasief zijn, hebben zich verder verspreid naar de diepere lagen van de blaaswand. Deze maligniteiten hebben een hoger risico op uitzaaiing en zijn moeilijker te genezen.
Niet-invasieve blaaskanker
Kankers die niet invasief zijn, worden alleen aangetroffen in de binnenste cellaag (het overgangsepitheel). Ze hebben de diepere lagen van het bos nog niet bereikt.
Naast deze twee classificaties kan blaaskanker oppervlakkig of niet-spierinvasief zijn. Deze uitdrukkingen verwijzen naar kankers die zich niet hebben verspreid naar de belangrijkste spierlaag van de blaas en omvatten zowel niet-invasieve tumoren als alle invasieve tumoren die zich niet hebben verspreid naar de hoofdspierlaag.
Papillaire versus platte kanker
Op basis van hun groeipatroon worden blaastumoren verder onderverdeeld in twee categorieën: papillair en vlak.
Papillaire carcinomen ontwikkelen zich in de vorm van dunne uitsteeksels die op vingers lijken en zich uitstrekken van het binnenoppervlak van de blaas naar het holle centrum. Papillaire tumoren groeien doorgaans in de richting van het midden van de blaas in plaats van zich uit te breiden naar de diepere lagen van de blaas. Niet-invasieve papillaire kankers zijn de medische term voor deze gezwellen. Papillair carcinoom dat niet-invasief is en van een zeer lage graad is (dat zich langzaam ontwikkelt), wordt soms Papillair Urotheliaal Neoplasma met een laag kwaadaardig potentieel (PUNLMP) genoemd, en de prognose voor patiënten met dit type kanker is doorgaans vrij optimistisch.
Platte carcinomen groeien nooit naar het holle gebied van de blaas, zoals andere soorten blaaskanker doen. Wanneer een platte tumor uitsluitend in de binnenste laag van de blaascellen wordt aangetroffen, noemen medische professionals de aandoening niet-invasief vlak carcinoom of vlak carcinoom in situ (CIS).
Invasief urotheelcarcinoom, ook bekend als transitioneel celcarcinoom, is een type urotheelcarcinoom dat ontstaat wanneer een papillaire of platte tumor diepere lagen van de blaas binnendringt.
Hoe snel verspreidt blaaskanker zich?
Er bestaat een mogelijkheid dat tot 50% van de patiënten bij wie spierinvasieve blaaskanker wordt vastgesteld, occulte metastasen zal hebben die binnen vijf jaar na de initiële diagnose klinisch duidelijk zullen worden. Ongeveer 5% van de patiënten zal bij de initiële diagnose al metastasen op afstand hebben. Ondanks chemotherapie zal de meerderheid van de patiënten met openlijke gemetastaseerde ziekte binnen twee jaar overlijden. Patiënten die een cystectomie en een bekkenlymfeklierdissectie ondergaan en slechts beperkte regionale lymfekliermetastasen blijken te hebben, hebben een kans om langer dan vijf jaar te overleven. Deze kans ligt ergens tussen de 25 en 30%. Er zijn twee manieren waarop uitzaaiingen kunnen plaatsvinden: via het lymfestelsel, in welk geval de uitzaaiingen het vaakst de lymfeklieren in het bekken zullen aantasten, of via het bloedsysteem, in welk geval de uitzaaiingen zich naar de lever, de longen of het bekken zullen verplaatsen. bot.
Hoe wordt blaaskanker gediagnosticeerd?
De volgende tests en methoden kunnen worden gebruikt in het diagnostische proces voor blaaskanker:
- Met behulp van een scoop de inhoud van uw blaas van binnenuit onderzoeken (cystoscopie). Een cystoscoop is een dunne, lange buis die door uw arts in de urethra wordt ingebracht om een cystoscopie bij u uit te voeren. Uw arts kan uw plasbuis en blaas onderzoeken op eventuele ziekteverschijnselen dankzij de lens op de cystoscoop, die zicht geeft op de binnenkant van deze organen. Cystoscopie is een procedure die kan worden uitgevoerd in een spreekkamer of in een ziekenhuisomgeving.
- Het verwijderen van een stukje weefsel voor evaluatie (biopsie). Uw arts kan een celmonster (biopsie) nemen om te testen door een speciaal hulpmiddel door de reikwijdte van de cystoscoop in uw blaas te steken terwijl u cystoscopie uitvoert. De term ‘transurethrale resectie van blaastumor’ kan ook worden gebruikt om naar deze techniek te verwijzen (TURBT). De behandeling van blaaskanker door TURBT is ook een optie.
- Onderzoek van een urinemonster (urinecytologie). Urinecytologie is een proces waarbij u een monster van uw urine onder een microscoop onderzoekt om eventuele tekenen van kankercellen op te sporen.
- Beeldvormende onderzoeken: Uw arts kan de anatomie van uw urinewegen controleren met behulp van beeldvormende onderzoeken, zoals een computertomografie (CT)-urogram of een retrograde pyelogram.
Voordat u een CT-urogram ondergaat, wordt er een contrastkleurstof in een ader in uw hand geïnjecteerd. Deze kleurstof vindt uiteindelijk zijn weg door uw nieren, urineleiders en blaas. De röntgenfoto's die tijdens de test zijn gemaakt, geven een gedetailleerd beeld van uw urinewegen, wat uw arts helpt bij het lokaliseren van mogelijke kankergebieden in uw urinewegen.
Er wordt een röntgenprocedure uitgevoerd, bekend als een retrograde pyelogram, om een diepgaand beeld te krijgen van het bovenste urinestelsel van de patiënt. Tijdens dit deel van de procedure zal uw arts een katheter in uw blaas inbrengen, vervolgens een klein buisje (contrastkleurstof) door uw urethra leiden en uiteindelijk in uw urineleiders. Daarna wordt de kleurstof aan uw nieren toegediend terwijl de röntgenfoto's worden gemaakt.
Welke tests moet ik ondergaan als mijn arts blaaskanker of een ander urineprobleem vermoedt?
Nadat is vastgesteld dat u blaaskanker heeft, kan uw arts u aanraden verder onderzoek te ondergaan om vast te stellen of de ziekte zich heeft verspreid naar uw lymfeklieren of naar andere delen van uw lichaam. Hier volgen de mogelijke tests die uw arts kan vragen:
- CT-scan
- Magnetic Resonance Imaging (MRI)
- Positron Emissie Tomografie (PET)
- Botten scan
- Röntgenfoto van de borst
Uw kanker krijgt een stadium op basis van de informatie die uw arts uit deze procedures heeft verzameld. Romeinse cijfers van 0 tot 4 beschrijven de stadia van blaaskanker, die overal in de urinewegen voorkomen. De vroegste stadia van blaaskanker suggereren dat de ziekte zich nog niet heeft verspreid naar de spierwand van de blaas en zich in plaats daarvan beperkt tot de binnenste lagen van de blaas. Het meest gevorderde stadium van kanker, bekend als stadium 4, betekent dat de ziekte zich heeft ontwikkeld naar lymfeklieren of organen in andere delen van het lichaam.
Blaaskanker graad
Wanneer ze onder een microscoop worden onderzocht, worden blaastumoren verder gecategoriseerd op basis van de kenmerken van de kankercellen zelf. Dit kenmerk wordt de graad genoemd en afhankelijk van de ernst ervan kan uw arts de blaaskanker classificeren als laaggradig of hooggradig:
Laaggradige blaaskanker
Deze vorm van kanker wordt gekenmerkt door cellen die qua uiterlijk en organisatie meer op normale cellen lijken (goed gedifferentieerd). In vergelijking met een hoogwaardige tumor breidt een laaggradige tumor zich vaak langzamer uit en heeft een lager risico om de spierwand rond de blaas binnen te dringen.
Hoogwaardige blaaskanker
Deze vorm van kanker wordt gekenmerkt door cellen die er afwijkend uitzien en op geen enkele manier lijken op normaal ogende weefsels (slecht gedifferentieerd). Een hoogwaardige tumor heeft de neiging agressiever te groeien dan een laaggradige tumor en heeft mogelijk een grotere kans om zich naar de spierwand van de blaas en naar andere weefsels en organen te verspreiden. Dit komt omdat hoogwaardige tumoren waarschijnlijker kwaadaardig zijn.
Is blaaskanker te genezen?
De volgende factoren zullen de prognose bepalen:
- Het stadium waarin de kanker aanwezig is (of het nu oppervlakkige of invasieve blaaskanker is, en of deze zich naar andere plaatsen in het lichaam heeft verspreid). Wanneer blaaskanker in een vroeg stadium wordt ontdekt, is het vaak te genezen.
- Het soort cellen dat wordt aangetast door blaaskanker en hoe deze cellen verschijnen als ze door een microscoop worden bekeken.
- Controleer of er andere delen van de blaas zijn waar kanker aanwezig is.
- De leeftijd van de patiënt en zijn algehele gezondheid.
Als de kanker slechts oppervlakkig is, wordt de prognose ook bepaald door de volgende factoren:
- Hoeveel verschillende soorten tumoren zijn er?
- De omvang van de tumoren in het lichaam.
- Of en of de tumor is teruggekeerd nadat de behandeling is toegediend.
- Het stadium van blaaskanker beïnvloedt de beschikbare behandelingskeuzes.
Blaaskankerbehandeling
Patiënten bij wie blaaskanker is vastgesteld, kunnen kiezen uit verschillende therapieopties. Je moet denken, wat is de beste behandeling voor blaaskanker? Er zijn vijf verschillende soorten behandelingen die als standaard worden beschouwd:
- Chirurgie
- Therapie met bestraling
- Chemotherapie
- immunotherapie
- Het gebruik van specifieke medicijnen bij de behandeling
Klinische onderzoeken worden gebruikt om nieuwe behandelmethoden te onderzoeken en uit te testen. Er bestaat een mogelijkheid dat de behandeling van blaaskanker nadelige gevolgen zal hebben. Patiënten moeten nadenken over de mogelijkheid om deel te nemen aan een klinische studie. Patiënten kunnen zich op elk moment vóór, tijdens of na het begin van de behandeling voor hun kanker inschrijven voor klinische onderzoeken. Het is mogelijk dat verder onderzoek nodig is. Patiënten bij wie blaaskanker is vastgesteld, kunnen kiezen uit verschillende therapieopties. Sommige behandelingen worden beschouwd als de gouden standaard (de behandeling die het meest wordt gebruikt), terwijl andere momenteel worden geëvalueerd in onderzoeksproeven. Een klinische behandelingsproef is een soort onderzoek dat wordt uitgevoerd om te helpen bij het verbeteren van bestaande behandelingen of om informatie te verkrijgen over nieuwe behandelingen voor mensen die kanker hebben. Als uit klinische tests blijkt dat een nieuwe behandeling superieur is aan de behandeling die nu wordt toegepast, kan de nieuwe behandeling mogelijk de behandeling vervangen die momenteel wordt gebruikt. Patiënten moeten nadenken over de mogelijkheid om deel te nemen aan een klinische studie. Patiënten die nog niet met de behandeling zijn begonnen, kunnen in aanmerking komen voor deelname aan bepaalde klinische onderzoeken.
Er zijn vijf verschillende soorten behandelingen die als standaard worden beschouwd:
#1 Chirurgie
Het is mogelijk dat u een van de volgende soorten chirurgische ingrepen nodig heeft:
1. Transurethrale resectie (TUR) met fulguratie
Deze procedure omvat het inbrengen van een cystoscoop, een dunne, verlichte buis, via de urethra in de blaas. Daarna wordt een apparaat met een lus van dunne draad aan het ene uiteinde gebruikt om de kankergezwel weg te snijden of er krachtige elektriciteit op aan te brengen om het te vernietigen. Dit proces wordt fulguratie genoemd.
2. Radicale cystectomie
Tijdens een radicale cystectomie wordt de blaas van de patiënt, samen met eventuele lymfeklieren en aangrenzende organen die kankerachtig zijn, operatief verwijderd. Wanneer de kanker zich heeft verspreid naar de spierwand van de blaas, of wanneer oppervlakkige kanker zich heeft verspreid naar een aanzienlijk deel van de blaas, kan deze operatie noodzakelijk zijn. Bij mannen zijn de prostaat en de zaadblaasjes de aangrenzende organen die tijdens deze procedure worden verwijderd. Bij vrouwelijke patiënten wordt chirurgische verwijdering van de baarmoeder, eierstokken en een deel van de vagina uitgevoerd. In sommige gevallen kan een operatie om alleen de blaas te verwijderen worden uitgevoerd om urineproblemen veroorzaakt door kanker te behandelen. Dit wordt gedaan wanneer de ziekte voorbij de blaas is gevorderd en niet volledig kan worden verwijderd. Wanneer het nodig is de blaas te verwijderen, zal de chirurg een alternatieve route ontwerpen om de urine uit het lichaam te laten stromen.
3. Gedeeltelijke cystectomie
Patiënten met een laaggradige tumor die in de blaaswand is geïnfiltreerd maar beperkt is tot één deel van de blaas, kunnen in aanmerking komen voor deze operatie. Patiënten moeten een beperkte blaasinvasie hebben. Patiënten kunnen na herstel van deze operatie regelmatig urineren, aangezien tijdens de procedure slechts een deel van de blaas hoeft te worden verwijderd. Segmentale cystectomie is een andere naam voor deze procedure.
4. Urine-omleiding
Urine-omleiding verwijst naar een chirurgische ingreep die een nieuwe route voor het lichaam creëert om urine vast te houden en uit te scheiden.
Chemotherapie is een vorm van behandeling die aan patiënten wordt toegediend na een operatie om eventuele resterende kankercellen te elimineren. Dit gebeurt zelfs als de chirurg tijdens de eerste procedure erin is geslaagd alle zichtbare tekenen van kanker te verwijderen. Adjuvante therapie is een type behandeling dat wordt toegediend na een primaire chirurgische behandeling om de kans op terugkeer van kanker te verkleinen.
#2 Bestralingstherapie
Bestralingstherapie is een behandeling voor kanker waarbij kankercellen worden blootgesteld aan hoogenergetische röntgenstraling of andere vormen van straling om ze te vernietigen of te voorkomen dat ze zich ontwikkelen. De straling voor externe bestralingstherapie komt van een machine die buiten het lichaam van de patiënt wordt geplaatst en gericht is op het deel van het lichaam waar de kanker zich bevindt.
#3 Chemotherapie
Chemotherapie is een behandeling voor kanker waarbij medicijnen worden gebruikt om de proliferatie van kankercellen te remmen. Dit kan op twee manieren worden bereikt: door de cellen te doden of door te voorkomen dat ze groeien. De chemotherapiemedicijnen worden in de bloedbaan opgenomen wanneer de behandeling oraal wordt ingenomen of in een ader of spier wordt geïnjecteerd. Hierdoor kunnen de medicijnen kankercellen overal in het lichaam bereiken (systemische chemotherapie). Wanneer chemotherapiemedicijnen worden toegediend op een manier die ervoor zorgt dat ze rechtstreeks in het hersenvocht, een orgaan of een lichaamsholte zoals de buik worden opgenomen, hebben de medicijnen de grootste impact op kankercellen die zich op die specifieke locaties bevinden (regionale chemotherapie). . Intravesicale chemotherapie kan een gelokaliseerde behandelingsoptie zijn voor blaaskanker (in de blaas gebracht via een buisje dat in de urethra wordt ingebracht). Het type en het stadium van de kanker die wordt behandeld, zullen bepalen hoe de chemotherapie aan de patiënt wordt toegediend. Het gebruik van meer dan één middel tegen kanker tijdens de behandeling staat bekend als combinatiechemotherapie.
#4 immunotherapie
Immunotherapie is een vorm van kankerbehandeling waarbij het eigen immuunsysteem van de patiënt wordt gebruikt om de ziekte te bestrijden. Om de natuurlijke afweer van het lichaam tegen kanker te versterken, te sturen of te herstellen, worden stoffen gebruikt die door het lichaam zelf worden geproduceerd of in een laboratorium worden vervaardigd. Deze benadering van de behandeling van kanker is een vorm van therapie die bekend staat als biologische therapie.
Er zijn verschillende verschillende vormen van immunotherapie, waaronder de volgende:
- Behandeling met een remmer van PD-1 en PD-L1:
Op het oppervlak van T-cellen bevindt zich een eiwit genaamd PD-1, dat een belangrijke rol speelt bij het reguleren van de immunologische reacties van het lichaam. Een eiwit dat bekend staat als PD-L1 wordt ontdekt op veel verschillende soorten kankercellen. Wanneer PD-1 zich aan PD-L1 bindt, voorkomt het dat de T-cel de kankercel vernietigt. PD-1 is de afkorting van Programmed Death 1. De eiwitten PD-1 en PD-L1 kunnen niet aan elkaar binden door verbindingen die bekend staan als PD-1- en PD-L1-remmers. Hierdoor zijn T-cellen in staat kankercellen te elimineren.
- PD-1-remmers zijn er in verschillende vormen, waaronder Pembrolizumab en Nivolumab.
- PD-L1-remmers zijn er in verschillende vormen, waaronder Atezolizumab, Avelumab en Durvalumab.
- BCG, ook bekend als Bacillus Calmette-Guérin, is een immunotherapie die intraveneus wordt toegediend en wordt gebruikt voor de behandeling van blaaskanker. De BCG wordt toegediend in de vorm van een vloeistof die met behulp van een katheter (dunne buis) rechtstreeks in de blaas wordt ingebracht.
Behandeling voor stadia
Laten we eens kijken naar de verschillende behandelingsopties die beschikbaar zijn voor verschillende stadia:
Behandeling van de beginfase (niet-invasief papillair carcinoom en carcinoma in situ)
Hieronder volgen enkele mogelijke behandelingen voor kankers die stadium 0 hebben bereikt (niet-invasief papillair carcinoom en carcinoma in situ):
- Resectie kan transurethraal met fulguratie worden uitgevoerd. Het volgende dat kan gebeuren is een van de volgende:
- Chemotherapie wordt onmiddellijk na de chirurgische ingreep intraveneus toegediend.
- Intravesicale chemotherapie wordt onmiddellijk na chirurgische excisie toegediend, gevolgd door een voortgezette intraveneuze BCG- of intrathecale chemotherapiebehandeling met regelmatige tussenpozen.
- Een cystectomie is slechts gedeeltelijk
- Een uitgebreide cystectomie
- Uitvoering van een nieuwe klinische proef
Behandeling voor blaaskanker in fase I
Hieronder volgen enkele van de mogelijke behandelingen voor stadium I-blaaskanker:
- De resectie wordt transurethraal met fulguratie uitgevoerd. Het volgende dat kan gebeuren is een van de volgende:
- Chemotherapie wordt onmiddellijk na een chirurgische ingreep intraveneus toegediend.
- Intravesicale chemotherapie wordt onmiddellijk na chirurgische excisie toegediend, gevolgd door een voortgezette intraveneuze BCG- of intrathecale chemotherapiebehandeling met regelmatige tussenpozen.
- Een cystectomie is slechts gedeeltelijk
- Een uitgebreide cystectomie
- Uitvoering van een nieuwe klinische proef
Behandelingsopties voor blaaskanker in fase II en III
Hieronder volgen enkele van de mogelijke behandelingen voor blaaskanker in fase II en III:
- Een uitgebreide cystectomie.
- Dit wordt gevolgd door een grote cystectomie na behandeling met combinatiechemotherapie. Het is mogelijk om een urineomleiding te maken.
- Chirurgische verwijdering van de gehele cyste, daarna chemotherapie of immunotherapie (nivolumab).
- Radiotherapie wordt van buitenaf toegediend, met of zonder chemotherapie.
- De patiënt kan chemotherapie krijgen na een gedeeltelijke cystectomie.
- De resectie werd transurethraal met fulguratie uitgevoerd.
- Een test van de effectiviteit van een nieuwe behandeling bij mensen.
Behandeling voor blaaskanker in het stadium IV, gevorderd stadium
De volgende behandelingen kunnen worden gebruikt voor patiënten met stadium IV-blaaskanker bij wie de kanker zich niet naar andere delen van het lichaam heeft ontwikkeld:
- Een radicale cystectomie, alleen of in combinatie met chemotherapie.
- Radiotherapie wordt van buitenaf toegediend, met of zonder chemotherapie.
- Urine-omleiding of cystectomie als palliatieve therapie om de symptomen te verminderen en de kwaliteit van leven te verbeteren bij patiënten met urine-incontinentie.
De volgende methoden kunnen worden gebruikt bij de behandeling van stadium IV-blaaskanker die zich heeft ontwikkeld naar andere delen van het lichaam, zoals respectievelijk de longen, het bot of de lever:
- Chemotherapie wordt toegediend met of in plaats van een lokale behandeling (chirurgie of bestralingstherapie).
- Immunotherapie / Immunotherapie (therapie met immuuncheckpointremmers).
- Bestralingsbehandeling die van buiten het lichaam wordt toegediend, wordt in de palliatieve zorg gebruikt om de symptomen te verlichten en de kwaliteit van leven te verbeteren.
- Urine-omleiding of cystectomie is een palliatieve therapie om de symptomen te verminderen en de kwaliteit van leven te verbeteren bij patiënten met urine-incontinentie.
- Een fase drie klinisch onderzoek naar nieuwe kankerbehandelingen.
Kun je overleven zonder blaas?
Als uw blaas na de operatie is verwijderd, moet u wennen aan een andere manier om de urine uit uw lichaam te verwijderen. De cystectomie die u heeft uitgevoerd, is een transformatie die de rest van uw leven zal duren. Het is mogelijk dat u de manier waarop u doucht en hoe u reist, moet aanpassen. Het is mogelijk dat het een effect heeft op uw lichaamsbeeld, en u maakt zich misschien zorgen over het effect dat het zal hebben op uw relaties en uw seksuele leven.
Als je jezelf voldoende tijd geeft, zou je vrijwel alles moeten kunnen doen wat je in het verleden hebt gedaan. U kunt weer aan het werk gaan, uw trainingsroutine voortzetten en zelfs gaan zwemmen, ook al bent u nu verplicht een urinestomazakje te gebruiken om uw plas op te vangen. Het is mogelijk dat niemand je zelfs maar opmerkt totdat je het onder hun aandacht brengt.
Preventie van blaaskanker en risicofactoren voor blaaskanker
Er is momenteel geen waterdichte methode beschikbaar om blaaskanker te voorkomen. Sommige risicovariabelen, waaronder geslacht, leeftijd, ras en familiegeschiedenis, kunnen niet door het individu worden beheerd. Er bestaat echter een mogelijkheid dat u acties kunt ondernemen om het gevaar te helpen verminderen. Laten we er een paar bekijken:
Niet roken
Er wordt aangenomen dat roken verantwoordelijk is voor ongeveer de helft van alle gevallen van blaaskanker. (Dit omvat sigaretten, sigaren en pijpen, evenals elke andere vorm van het gerookte product.)
Verminder uw blootstelling aan specifieke chemicaliën op uw werkplek
Werknemers die tijdens het werk aan bepaalde organische stoffen worden blootgesteld, hebben een aanzienlijk verhoogde kans op het ontwikkelen van blaaskanker. Industrieën die zich bezighouden met rubber, leer, drukmaterialen, textiel en verf zijn enkele voorbeelden van plaatsen op de werkplek waar deze chemicaliën vaak worden gebruikt. Als u in een omgeving werkt waar u aan dergelijke chemicaliën kunt worden blootgesteld, is het absoluut noodzakelijk dat u de juiste veiligheidsprocedures op de werkplek in acht neemt.
Vanwege de mogelijke aanwezigheid van risicoverhogende stoffen in bepaalde haarkleurmiddelen is het voor kappers en barbiers die routinematig aan deze producten worden blootgesteld, essentieel om ervoor te zorgen dat ze op een veilige manier worden gebruikt. (Het merendeel van het onderzoek heeft niet aangetoond dat het gebruik van haarkleurmiddelen voor persoonlijke verzorging het risico op blaaskanker verhoogt.)
Volgens de bevindingen van bepaalde onderzoeken lopen werknemers die op de werkplek worden blootgesteld aan dieseldampen mogelijk een verhoogd risico op het ontwikkelen van blaaskanker, naast het risico op het ontwikkelen van andere soorten kanker; daarom kan het verminderen van deze blootstelling gunstig zijn.
Zorg ervoor dat u veel vocht binnenkrijgt
Er zijn aanwijzingen dat de kans op het ontwikkelen van blaaskanker kan worden verminderd als iemand grote hoeveelheden vocht consumeert, met name water.
Consumeer een dieet dat rijk is aan vers fruit en groenten
Er is enig onderzoek geweest dat heeft gesuggereerd dat het consumeren van een dieet dat veel fruit en groenten bevat, kan helpen beschermen tegen blaaskanker; uit andere onderzoeken is echter niet gebleken dat dit het geval is. Het handhaven van een voedzaam dieet heeft verschillende voordelen, waaronder een vermindering van het risico op het ontwikkelen van andere vormen van kanker.
Overlevingspercentage van blaaskanker
Door naar overlevingsstatistieken te kijken, kunt u een idee krijgen van welk percentage patiënten met hetzelfde type en stadium van kanker nog in leven is nadat een bepaalde tijd (doorgaans vijf jaar) is verstreken sinds de diagnose. Zij kunnen u niet vertellen hoe lang u nog te leven heeft, maar kunnen u wel helpen een beter beeld te krijgen van de waarschijnlijkheid dat uw therapie succesvol zal zijn.
Afsluiten
Kanker is een dodelijke ziekte, en als het om blaaskanker gaat, wordt het heel moeilijk om ermee om te gaan. Dit soort kanker treft mensen meestal op latere leeftijd. In de meeste gevallen wordt de diagnose in een vroeg stadium gesteld, wanneer de aandoening nog behandelbaar is. Omdat de kans groot is dat het nogmaals gebeurt, wordt vaak vervolgonderzoek geadviseerd. De aanwezigheid van bloed in de urine is het meest typische symptoom. Chirurgische ingrepen, biologische therapieën en chemotherapie zijn allemaal vormen van behandeling. In dit artikel hebben we de A tot Z van blaaskanker besproken. Als u iemand kent die aan blaaskanker lijdt of als u dit artikel gewoon ter informatie leest, krijgt u hier alles wat met blaaskanker te maken heeft!
